zawsze chciałam być poetką
a jestem tylko wierszoklepaczką
obok której przechodzi się obojętnie
bo słowa które wydala znaczą coś
tylko dla niej dla nikogo więcej
to nawet nie jest wiersz to takie
tam żalu wylewanie marudzenie
w ładnej formie (ładne to pojęcie względne)
bo lubię tak sobie czasem
ponarzekać pozwalać winę na kogoś innego
na brak zrozumienia na awersję
do czegoś co nie jest takie jak trzeba
takie jak powinno jak pan bóg przykazał
a ja po prostu nie umiem nie potrafię
jestem grafomanem i zasłaniam się
nienawiścią do schematów i eksperymentowaniem
śmieszy mnie to trochę nawet trochę bardziej
bardziej trochę trochęj trochę
bardziej bardzo bartro trobar pa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz